Doskonałe pytanie:) Nie dalej jak 3 godziny temu stoczyłam wyczerpującą (niestety jedynie intelektualnie) dyskusję z przyjacielem (poważnym biznesmenem) na przedmiotowy temat. On twierdził, iż profesjonalizm trenera to przede wszystkim wizerunek oparty głównie o niewerbalny przekaz: poważnej Pani tudzież Pana w garniturze lub podobnym stroju. Jego zdaniem profesjonalny trener powinien posługiwać się nienaganną polszczyzną – z naciskiem na polityczną poprawność – emanować spokojem i aurą wskazującą na ponadprzeciętną refleksyjność. Nie sposób nie przyznać mu racji, jednak gdzie tutaj miejsce na pasję i radość inicjowania zmian? W mojej ocenie profesjonalny trener powinien przede wszystkim inspirować do proaktywnych zachowań i satysfakcjonującego samorozwoju. W sytuacji, kiedy taka aktywność jest źródłem satysfakcji również dla trenera mamy do czynienia z „Przepływem”:)

Według mnie trener profesjonalista powinien się cechować pewną pokorą, tzn. nie zakładać wszystkiego z góry i być otwarty na sugestie i uwagi uczestników. Zgadzam się z Eweliną, że nienaganna polszczyzna, polityczna poprawność, itd. to coś co może budować niepotrzebny dystans do trenera. Ja bym się bał otwarcie zgłaszać uwagi lub pytania przy takim „idealnym” trenerze, bo mógłbym czuć się „gorszy” od niego. Trener profesjonalista, to ten który potrafi być sobą na szkoleniu.